سر ارسال رسل و انزال کتب آسمانی، رساندن انسان به جایگاه حقیقی خودش بوده است انبیا و اولیا همه مرارت ها را به جان خردیدند تا فطرت انسان ها را بیدار کنند و ایشان را به جایگاه حقیقی خودشان که جوار حضرت حق است برسانند و به او بفهمانند که ای انسان تو بالقوه حامل مقام خلیفه الهی هستی و اصلا خدا تو را آفریده تا خلیفه و جلوه خدا باشی و نور او را در همه عوالم ظهور دهی(انی جاعل فی الارض خلیفه)
حال بی توجهی به سیروسلوک و قناعت به نجات از جهنم یا قناعت به نعمت های دست پایین بهشتی آیا بی اعتنایی به زحمات انبیا و لگدمال کردن سرمایه الهی وجود انسان نیست؟ چه ظلمی به اهل بیت بالاتر از این که ما نسبت به هدف نهایی رسالت ایشان بی تفاوت بوده و ایشان را در جهت هدایت خودمان یاری نکنیم؟

عظمت استاد نشان از عظمت شاگرد اوست هرچه در عظمت اهل بیت گفته می شود در واقع خبر از قابلیت های ما دارد چون اگر ما قابلیت پایینی داشتیم دلیلی نداشت خدا اهل بیت با این عظمت را برای هدایت ما بفرستد. اگر  هدف دین و قابلیت ما قناعت به برخی ظواهر بود که نیازی به اهل بیت نبود. یک عالم دینی معمولی هم برای این امر کفایت می کرد ولی هدف دین خیلی بالاتر از این  ظواهر و دین حداقلی است که ما داریم هرچند که عمل به این ظواهر هم همیشه واجب و لازم است ولی حرف اینجاست که هدف خلقت فقط اینها نیست.

زحمات و شهادت اهل بیت علیهم السلام برای بیدار کردن ما و دستگیری از ما بوده تا ما را به جایگاه حقیقی خودمان ببرند و این همان سیر و سلوک حقیقی است حال اگر کسی بی توجه به سلوک و رسیدن به قرب خدا باشد در واقع مستکبر است و به زحمات اهل بیت و همه شهدا و صلحا بی اعتنا بوده و روز قیامت شرمنده ایشان خواهد بود. در لزوم سلوک چه دلیلی بالاتر از این که باید سیروسلوک داشته باشیم تا شرمنده حضرت زهرا سلام الله علیها نشویم!!؟