حضرت إبراهیم علیه السّلام با آنکه مقام شامخ مخلصین دارا بوده مقام بالاتر صالحین را از خدا درخواست کرده و عرض مىکند:
رَبِّ هَبْ لی حُکْما وَ الْحِقْنى بِالصَّالِحینَ
(آیه 83، از سوره 26: شعراء: پروردگارا به من حکمى ببخش، و مرا به صالحان ملحق ساز)
خداوند این دعاى حضرت إبراهیم را در دنیا اجابت ننمود بلکه تحقّق آن را در آخرت وعده فرمود:
وَ لَقَدِ اصْطَفَیْناهُ فِى الدُّنْیَا وَ انَّهُ فِى الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحینَ(آیه 130، از سوره 2: بقره: و همانا حقّا او را در دنیا برگزیدیم، و او در آخرت تحقیقا از صالحان است)
و امّا دلیل بر آنکه حضرت رسول الله صلّى اللّه علیه و آله و عدّه اى در زمان آن حضرت به درجه همین صالحین رسیده اند آیه کریمه قرآن از قول حضرت رسول است که:
انَّ ولیِّىَ اللَهُ الَّذِى نَزَّلَ الْکِتَابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ
(آیه 196، از سوره 7: اعراف: همانا ولىّ و صاحب اختیار من خدائى است که کتاب را نازل ساخته و او ولایت و صاحب اختیارى امور صالحان را دارد)
در این آیه اوّلا آن حضرت اثبات ولایت مطلقه حضرت احدیّت را براى خود نموده سپس مى فرماید که ولىّ من آن کسى است که متولّى امور صالحین است، پس معلوم مىشود که در آن زمان افرادى از مخلصین به مقام صالحین رسیده اند و پروردگار متولّى امور ایشان بوده است.
درنتیجه شیعیان واقعی اهل بیت در همین دنیا می توانند به مقام والای صالحین برسند که حتی حضرت ابراهیم علیه السلام در دنیا به آن نرسید و در آخرت به آن خواهد رسید این به خاطر فطرت و طینت شیعیان است که از نور اهل بیت خلق شده و باعث شده که ظرفیت بالاتری نسبت به انبیا امت های پیشین داشته باشندمنبع: کتاب لب اللباب علامه طباطبایی
