امید به غفاریت خدا در بیان حضرت استاد سعادت پرور

فرازی از نامه های آیت الله سعادت پرور:

برادرجان! انسان نباید به خاطر نافرمانی و غفلت و خلاف مراقبه عمل کردن, ناامید از سیر الی الله گردد, زیرا اگر روی از آن سو برگیریم به کجا می توان روی کرد!؟
خودش می داند که ما ضعیفیم و سراپا جهل, به طبق ضعف و جهل مان با ما معامله می کند.
 این همه که در قرآن شریفش, داد ازغفاریت خود می زند, برای چیست؟ ...آگاه به حال ما بوده که از روی نادانی مخالفت او خواهیم کرد...

اگر خیال ناامیدی به انسان دست دهد, باید بداند که از شیطان است و الا با کریمان کارها دشوار نیست, هروقت آن لعین به سراغت آمد بگو：

آن قدر حلقه زنم بر در میخانه دوست
تا کند صاحب میخانه به رویم در باز